ادای دین خالصانه شاعران هرمزگان به شهدای هرمزگان

به گزارش پایگاه خبری صدای گامبرون

کوچه های شهدا ، سرزمینی که می بایست آن را بوئید و بوسید

یادداشت……
عابران این کوچه ی نیلی به سرزمین گل سرخ می رسند. سرزمینی که می بایست بوئید و بوسید.این کتاب سپند، ادای دین خالصانه شاعران هرمزگان به همه ی شهدا – قهرمانان و شخصیت های ملی – این سامان است که نام برخی از آن ها در این مجموعه ذکر شده است. در این کار ارزشی- هنری، شاعران خوش فکر این جغرافیا، اشعار جوششی شان را در قالب آزاد ، خطاب به یک شهید خاص سروده اند و یا اینکه شعرشان را به یک شهید از شهدای منتخب هرمزگان، به ویژه شهیدانی که این سال ها کمتر به آن ها پرداخته شده است تقدیم کرده اند.
کوچه های این کتاب ، بن بست نیست.
شما می توانید با قدم زدن در معابر معطر این کتاب، از کوچه های شهید اسماعیل فرخی نژاد به خیابان شهدای هرمزگان برسید . آنجایی که تب و تاب ” محمود نارویی” شده این بار بهار شهدا. در امتداد قلب هایتان، کوچه هایی هست به نام شهید اسفندیار خاگو، به قول ” عارف معلمی” : این بوستان است، سبز می شود زیر پاهایت. سپس ” امیر حسین والا” در میدان های کشف نشده کوچه ی شهدای گمنام؛ پای اتفاق تازه ای را به میان می کشد. در کوچه ی شهید علیرضا اتصالی از پریدن پی در پی پلک سخن می گوید و سری به کوچه فرزند خاک، زاده دریا، غریب شهر- شهید” علی زیبارو” می زند. مریم سید افقهی بر تابلو کوچه شهید “عباس میلاد ” می نویسد: این تب بی پدر جنون دارد، ما همه زخمی مداراییم. لقمان نظری نیز آرامشمان را به هم می زند؛ آنگاه که از وصیت نامه شهید دکتر” مجید قاسمی زاده” و بغض مادرش می سراید. آرسو ایمانی هم بغض کرده بعد از رفتن شهید “محمد دژله” که با کشیده پدرش هم وا نمی شود. اما توپ، زیر پای کودکی رفت تا نسرین جعفری سر کوچه شهید” هدا خطیب” نارنج شعر بکارد. بابا… بدون دست!؟ … دلش بند بند شد؛ حال و روز فرزند شهید” علی ارجمند” در کوچه باغ شعر مهدی ناصریان توصیف شده است و کودکت را چرا بغل کردی…؟ برای شهید “علی دلشاد” از این شاعر می خوانید. اعظم پشت مشهدی، سیم های پیچ در پیچ، دورتا دور آرزوهای شهید” قنبر زارع تازیانی” را در شعرش ترسیم می کند. عبدالحمید انصاری نسب هم برای شهید ” علی اصغر حسینی” کمی دعای کمیل میل می کند و تبر بر می دارد و به جان بت خودش می افتد. غلام امینی دمشهری کلاهش را جابجا می کند و رو به روی کوچه شهید” عباس کبیری ” می ایستد و فریاد می زند:” کاش خانه ی هاجر، پشت موهای تو نبود”. محمد حسین پور معصومی؛ در کوچه شهید جهانزیل دهقانی، تصویری زیبا از آرام آرام شهید شدنش می دهد.روی تابلو کوچه شهید ” حسین شهابی پور” هم با تفنگ، تنها گلاب می پاشد. اطهر قوامی؛ بازی موجهای خلیج فارس را به کوچه ی سردار شهید “اسحق دارا” می کشاند و در کوچه “شهدای غواص” مثله یه اسفند روی آتیش میسوزه.
نمونه اشعار :
?ترانه اطهر قوامی برای [ شهید زیبا ترکی زاده]
پوشیده باز رختای مردونه
توی کلاه آهنی موهاش
از ترس باری که رو دوشش هست
میلرزه با دستاش النگوهاش
هی آرزو می کرد مادر شه
ترس عجیبی داره این احساس
یه بچه تو راه رسیدن هست
سنگینی خمپاره ها بالاست …
?شعر سپید اعظم پشت مشهدی برای [شهید موسی درویشی]
بوی تو همه جا هست،
از نخل های مغ براهیمی گرفته
تا جزیره ی سرخ،
معدن های …
? شعر ایرج انصاری فرد برای[شهید اسماعیل فرخی نژاد]
رفتی سفر تا انتهای راه، اسماعیل
با چشم باز و با دلی آگاه، اسماعیل …
از سرخی خون نجیبت بود آخر شد
دست اجانب از وطن کوتاه، اسماعیل
امر خدا بود و تو را با دست خود آورد
بابا به میل خویش قربانگاه اسماعیل.
مجموعه شعر «کوچه‌‎های شهدا» به همت حوزه هنری هرمزگان در ۸۰ صفحه و تیراژ ۲ هزار نسخه به چاپ رسیده است .
در این مجموعه، با زبان شعر ، ۲۱ کوچه و خیابان به نام شهدای استان هرمزگان معرفی شده است.
شهیدان اسماعیل فرخی‌نژاد، موسی درویشی، حسین شهابی پور، زیبا ترکی زاده اسفندیار خاگو، علیرضا اتصالی، اسحق دارا، مجید قاسمی‌زاده، محمد دژله بخشی از عنوان کوچه‌هایی است از نام شهدا که تعدادی از شاعران هرمزگان در وصف آن‌ها شعر سروده‌اند.
در بخشی از مقدمه کتاب که توسط امیر حسین والا گردآوری شده ، آمده است : مجموعه شعر «کوچه‌های شهدا» ادای دین و احترام خالصانه «شاعران هرمزگانی به تمام شهدای هرمزگان» است که نام برخی از آن‌ها در این مجموعه برده شده و دوستان شاعر گاه شعرشان را به طور مستقیم و مرتبط با محتوای درونی اثر خطاب به یک شهید خاص سروده‌اند و گاه تنها شعر خود را به یک شهید تقدیم کرده‌اند.
یوسف ملایی – استان هرمزگان