“به مناسبت روز ملی سینما” : در تمجید از حسن بنی هاشمی و “بانوی سینمای هرمزگان”

اختصاصی صدای گامبرون-  نمای نخست: روزهای! ملی سینما…  سینما بی آنکه دل به تقویم خوش کند، همه ی روزها را صاحب است. چه از آن بیرون رانده شود(به بهانه ترافیک روزهای پرافتخار مملکت) و چه به بازگشت، دعوت.   تقویمِ سینما، دل و جان است؛  چرا که خود، خاطره ساز!   سوای دانش، ایمان می […]

اختصاصی صدای گامبرون- 

نمای نخست: روزهای! ملی سینما… 

سینما بی آنکه دل به تقویم خوش کند، همه ی روزها را صاحب است. چه از آن بیرون رانده شود(به بهانه ترافیک روزهای پرافتخار مملکت) و چه به بازگشت، دعوت.  

تقویمِ سینما، دل و جان است؛  چرا که خود، خاطره ساز!  

سوای دانش، ایمان می خواهد و باور؛ سینما. 

از کوتاه ترین ذرات تشکیل دهنده، تا …. اکسپریمنتال ترین فیلم ها. 

باری! سینما، خودِ انسان است. شریف و شگفت آور؛ عجیب که می تواند هم گوش باشد و هم چشم. پای اش به زمین و مقام اش، به آسمان. 

نمای دوم: “پدر! روز ات خوش و روزگارسخت ات ،کم رنج تر”  

هرمزگان همچون دیگر سرزمین های خداوند، دل در گروی سینما داده است. قدمت اش گرچه کوتاه تر. 

تاریخ اش که ورق زده شود، نام های بزرگی دوان دوان خواهند آمد. نام های بسیاری که بی توجه ما نیز، گرامی داشته خواهند شد. 

با این حال اما، حسن بنی هاشمی بی شک “پدر سینمای هرمزگان” است. سوای کیفیت ساختاری فیلم هایش. 

تلاش های او در راه اندازی سینما در هرمزگان، بر همگان عریان است؛ سینمایی که امروزه در عالی ترین وجه اش، مستقل و پیشرو، بر بلندای سینمای آوانگارد ایران ایستاده است. 

گرایش های موضوعی و ساختاریِ امروز سینمای هرمزگان(در مقایسه با استان های دیگر شگفت آور) بدون لحظه ای درنگ مدیون او ست. 

پس بهتر است گفته شود روز ملی سینما در هرمزگان، روز حسن بنی هاشمی ست؛ و در این مسیر باید سپاسگزار بود آن ها را که نام اش همواره گرامی داشته اند: 

حسام نقوی و علیرضا محسنی، منصور نعمیمی و علی رضایی جاودانه های این امر مهم اند. 

نمای سوم : درتقدیراز “بانوی سینمای هرمزگان” 

*(با قدردانی از همه ی کوشندگان سینما، ترجیح بر آن شد که در این بخش از نوشتار تنها از یک نام سود ببریم. باشد در شماره های آتی، مقام های دیگر ارج نهیم) 

مسئله اقتصاد در سینما، به شکل واضح تری در دنیای امروز خود را عیان می کند. کمتر سرمایه ای برای کوشش سینما در اندازه های فیلم کوتاه اجازه ورود می یابد. فقر سرمایه ی مادی، ذهن ها را انبار متروک طرح ها و فیلمنامه ها نموده. 

بنفشه ابراهیمی در مقام یک علاقه مند و سینماگر، که چند صباحی ست به خدمت سینما آمده، از این دسته است. 

با بخشایش بی مانند اش در مواجهه با فیلمساز ها. بی آنکه بخواهد تنها به حمایت فیلم های مورد پسند اش باشد. 

سینما برای او همه چیز است. همه ی سینما برای او همه چیز است!. 

او با علم به این مهم که پولی از دارایی های به سینما شده اش بر نخواهد گشت، همچنان با مقاومت اش، بار فرهنگِ دولتی را به دوش می کشد.  

البته که سرمایه با فهم معنا خواهد یافت. صرف دارا بودن به سرمایه مادی، هنر و سینما را راهگشای نخواهد شد. ابراهیمی از معدود حامیانی ست که ایمانِ سینمایی او روشنای راه اش است. 

برخورد شرافتمند با گروه های گوناگون، بر ثبات انسانی ایشان صحه خواهد گذاشت؛ که البته همین نگاه یگانه به همه، او را از جناحی بودن رهایی می بخشد.  

فعالیت بنفشه ابراهیمی را می توان در سه زمینه شناخت: 

آموزش : 

نخستین اصل برای ایشان، آموزش است. کار او نه کشف استعدادها(آنگونه که دیگران اند) بلکه خلق استعدادها است. در این خصوص می توان اشاره داشت به : 

-برگزاری و ایجاد کارگاه های سینمایی(نه صرفا درسگفتار) در سطح استان و کشوری با گونه های مختلف سینمایی (مستند داستانی اکسپریمنتال) 

-همراهی و برگزاری سه روز آوانگارد سینمای ایران 

– برگزاری کارگاه تخصصی سینمای تجربه گرا  

-برگزاری چندین دوره کلاس بازیگری سینما 

تولید : 

تولید بیش از ۲۰ فیلم و حمایت از ۷ فیلمساز کودک و نوجوان طی یک سال! (معرفی هفت فیلمساز جوان به سینمای هرمزگان که برخی به مقام های ملی نیز دست یافته اند) 

جشنواره : 

کمک به جشنواره فیلم سبز در هرمزگان در سال ۱۳۹۵ 

برگزاری جشنواره بین المللی فیلم خورشید در سال ۱۳۹۶

برگزاری جشنواره ملی فیلم دریا در سال ۱۳۹۷

سوای کسب افتخارات استانی و ملی و بین المللی(از جشنواره های ایتالیا، انگلستان، آمریکا) 

به طور نمونه با یک بررسی ساده می شود فهمید که برگزاری جشنواره بین المللی فیلم خورشید از بابت شرایط مالی در چه موقعیت دشواری بوده؛ و در اهمیت کار بنفشه ابراهیمی همین بس که بدانیم سال هاست هیچکس توانایی راه اندازی دوباره جشنواره خوب و استانی اردیبهشت را نداشته است. جشنواره ای که در دهه ۸۰ جریان اصلی سینمای هرمزگان به حساب می آمد.  

امروز و در این وضعیت عبوس، کمک به پایداری سینما، ارزشمند و غیر قابل تقدیر است. اینکه بتوان(بیش از وظیفه) نشاط را به نسل نو ارمغان داشت و قدمی استوار در راستای صلابت جامعه- برای دوری از هر آسیب اجتماعی- برداشت. 

باشد که بیش از پیش حامیان سینما را تقدیر و سپاس…..  

*گروه سینمایی خبرگزاری صدای گامبرون (با علم به این امر که همه ی ایام، روز سینما است)، ضمن تبریک روز سینما، از همه ی سینماگران گرامی تشکر و ادامه ی راهِ پر افتخاری برایشان آرزو می کند.