نئورئالیسم روسیلینی

«بخش اول»

به گزارش پایگاه خبری صدای گامبرون:
هستند کسانی که فکر می کنند نئورئالیسم صرفا نمایش نمود بیرونی است.مثل یک درخروجی به بیرون،تقدیس مردان ژنده پوش و رنج های شان،اما برای من نئورئالیسم یک شکل هنری برای بیان حقیقت است،هنگامی که حقیقت بازسازی شده به اکسپرسیون می رسد. اگر چیزی حقیقی نباشد هرگز به اکسپرسیون نمی رشد.طبیعتا با این مفاهیم نمی توانم به فیلم های تفننی که صنعت سینما چه در اروپا و چه در خارج از اروپا می سازد باور داشته باشم. مگر اینکه این فیلم ها تا حدی قابل قبول باشند،یعنی قادر باشند به رگه ای از حقیقت دست یابند.
شی مورد نظر فیلم های نئورئالیستی جهان است،نه تاریخ،حکایت یا داستان.هیچ تز پیش ساخته ای وجود ندارد،بلکه هر چه هست در خود چیزها به وجود می آید. نئورئالیسم تفنن را دوست ندارد، از نمایش تصنعی خوشش نمی آید و آن را رد می کند.دوست دارد به اصل مطلب بپردازد.در سطح باقی نمی ماند،بلکه رشته های باریک و ظریف روح را جست و جو می کند. فیلم می خواهد مخاطبش را به اندیشیدن وادارد ،ما،بعد از جنگ این تعهد را پذیرفته بودیم،برای ما جست و جوی حقیقت منطبق بر واقعیت بسیار مهم بود، برای نسل اول نئورئالیست ها سینما و فیلم ساختن،عملی جسورانه بود.

ماریو وردونه
ترجمه: چنگیز صنیعی